Αλληλογραφία με τη Νομαρχία Πειραιά
Posted by: sxedia in πολιτισμός και «πολιτισμός», τοπικά θέματα No Comments »
Αλληλογραφία με τη Νομαρχία Πειραιά, με θέμα τη συνεργασία της με το Ίδρυμα Ανδρέα Καψάλη.
Μέσω ηλεκτρονική επικοινωνίας, η Σχεδία απεύθυνε ερώτημα στην υπηρεσία της Νομαρχίας Πειραιά με θέμα, το σκεπτικό της συνεργασίας της με το Ίδρυμα Καψάλη. Η Νομαρχία Πειραιά σύμφωνα με την απόφαση 87, της 28ης συνεδρίασης της Νομαρχιακής Επιτροπής Νεολαίας και Πολιτών (29-7-09, ημέρα Τετάρτη) διοργάνωσε και υλοποίησε εκδήλωση «αφιέρωμα στη Μαρία Κάλας σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ανδρέα Καψάλη» (1). Η απόφαση ήταν ομόφωνη με απούσα την νομαρχιακή σύμβουλο Παπαδοπούλου Ελένη (πρόσκειται στο ΚΚΕ). Το κείμενο της απόφασης αφού αναφέρεται σχετικά εκτενώς στο έργο της γνωστής πριμαντόνας καταλήγει στην τιμή: 3.500 ευρώ περίπου συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, ποσό που αφορά «στην εκτύπωση αφισών και προσκλήσεων, στη δημιουργία banner, στη φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση της εκδήλωσης και στην προσφορά catering στους παρευρισκόμενους. Το Ίδρυμα Ανδρέα Καψάλη θα επιληφθεί για την τεχνική κάλυψη της όλης εκδήλωσης (μικροφωνική-φωτιστική κάλυψη, τεχνικός εξοπλισμός)» (2).
Η Νομαρχία δεν φείδεται χρημάτων για τον Πολιτισμό, αφού όπως αναφέρεται στην απαντητική επιστολή (3) ο Νομάρχης Πειραιά «…έχουμε δώσει ιδιαίτερη έμφαση στο μεγάλο κεφάλαιο που λέγεται πολιτισμός…». Και παρακάτω συνεχίζει το σκεπτικό του: «…Ο πολιτισμός είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη, δικαίωμα που υπερασπιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις… Αυτός είναι ο λόγος που αγκαλιάζουμε και προβάλλουμε τον ενιαίο και αδιαίρετο χαρακτήρα της Τέχνης, με σεβασμό στην έμπνευση και δημιουργία. Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε καλοκαίρι ανοίγουμε πανιά και ταξιδεύουμε σε κάθε γωνιά του ευρύτερου Πειραιά…» Στη συνέχεια αφού αναφέρεται στην «μοναδική στα Βαλκάνια Ορχήστρα Σαξοφώνων» καθώς και «στη δημιουργία του Πολυχώρου Απόλλων των 4.500 τ.μ. που σήμερα αποτελεί καταφύγιο αναζητήσεων δεκάδων καλλιτεχνών, εκατοντάδων συμπολιτών μας και κυρίως νέων παιδιών» καταλήγει σχετικά με το ερώτημα για τη συνεργασία: «…κατόπιν πρότασης συνεργασίας αποφάσισε να συνδράμει και να συμμετάσχει ως συνδιοργανωτής στην εκδήλωση…» στην Αίγινα. Ακολουθώντας μια σχετική αναφορά στον τρόπο λήψης της απόφασης μέσω της διαπαραταξιακής επιτροπής αναφέρει ότι η ίδια «…ακριβώς διαδικασία ακολουθεί κάθε πρόταση συνεργασίας που μας υποβάλλεται από διάφορους φορείς και αφορά στη διεξαγωγή πολιτιστικών εκδηλώσεων, με σεβασμό στον πολίτη και στις αρχές της διαφανούς διοίκησης…».
Μια απάντηση στην οποία δεν χωράει καμιά αμφιβολία για τη νομιμότητά της. Τα ερωτηματικά όμως έχουν να κάνουν με την επιλογή της Νομαρχιακής Επιτροπής να είναι χορηγός του Ιδρύματος Ανδρέα Καψάλη αλλά και τα κριτήρια που έχουν θεσπιστεί, πέρα από γενικολογίες για στήριξη εκδηλώσεων. Το «Ίδρυμα Ανδρέα Καψάλη και Δημητρίου και Φλώρας Καψάλη», μη έχοντας καμιά φιλολογική ή ακαδημαϊκή –γνωστή- παρουσία στα Γράμματα και στις Τέχνες είναι γνωστό κυρίως για την σχεδόν ομώνυμη Πειραϊκή επιχείρηση. Πρόκειται για μια τεράστια επιχείρηση (πλακάκια, μπιντέδες, λεκάνες WC, μπανιέρες και άλλα είδη υγιεινής και τουαλέτας) που τα τελευταία 5 χρόνια, ως Ίδρυμα, έχει επιδοθεί τόσο σε αγαθοεργίες (χρηματικά ποσά σε αριστεύσαντες μαθητές) αλλά και σε εκδηλώσεις οι οποίες έχουν κυρίως ιστορικό περιεχόμενο, στην Αίγινα. Με δυο ισόβια μέλη από τα μέλη της οικογένειας Καψάλη στο Δ.Σ., στο οποίο ανήκει και ο δήμαρχος Π. Κουκούλης (4), έχει μια παρουσία κατ’ επίφαση πολιτιστική. Το Ίδρυμα, που έχει χορηγό τον Όμιλο Καψάλη (την προαναφερόμενη επιχείρηση) και στη συγκεκριμένη περίσταση τη Νομαρχία Πειραιά, λειτουργεί όπως και κάθε άλλη κοινωνική δραστηριότητα που ελέγχεται από τις επιχειρήσεις (κυρίως μέσω της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης) (5). Έτσι, ευφημίζεται το όνομα της επιχείρησης και των ιδιοκτητών, μέσω της πολιτιστικής ή άλλης προσφοράς. Εξ’ άλλου, τέτοιες δραστηριότητες είναι ένας τρόπος να συνευρίσκονται πολιτικοί, κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες, παρουσία ανθρώπων που αναζητούν ρόλο πολιτιστικού παράγοντα και να συντονίζουν τους κύκλους συμφερόντων στους οποίους βρίσκονται, ενώ παράλληλα αποκτούν μια άλλη ταυτότητα πέραν της οικονομικής, απαραίτητης στο σήμερα, και, για την κοινωνική αποδοχή.
Το ότι η Νομαρχία συνεργάστηκε με το Ίδρυμα δεν είναι και το πιο παράξενο στις μέρες μας. Οι αυτοδιοικήσεις α΄ και β΄ βαθμού δεν είναι παρά τοποτηρητές-θεσμοί του πολιτικού-κοινωνικού συστήματος, ενώ άνθρωποι μέσα σ’ αυτές επιδιώκουν βελτιωτικές αλλαγές (δημόσια υγιεινή, πολιτισμός, εκπαίδευση, κοινωνικές υποδομές, κλπ) με τους όρους του. Έτσι, χρήμα που είναι δημόσιο μπορεί, έμμεσα, ακόμα και με ειλικρινή στόχο τον (αυτό που ονομάζουμε) «πολιτισμό», να χρησιμοποιείται για να διαφημίζει και να αναδεικνύει τον κόσμο της αγοράς και των επιχειρήσεων, που είτε ως χορηγός είτε ως οργανωτής, πλέον, είναι ο βασικός παράγοντας.
Από την άλλη δεν υπάρχει σε κοινωνικό επίπεδο ένα ορατό αντίπαλο δέος που να αμφισβητεί την υπάρχουσα κατάσταση: καλλιτέχνες και κοινό βρίσκονται σε κατάσταση μέθης έως και νάρκης. Στη βιομηχανία του ελεύθερου χρόνου μετά το ποδόσφαιρο, η τέχνη, καθώς και άλλα πεδία κοινωνικού ενδιαφέροντος, έχουν γίνει τα χαϊδεμένα οικόσιτα, στις Αυλές των επιχειρηματιών που απολαμβάνουν το νέο τους ρόλο.
(1)Πειραιάς 29/7/2009, Αριθ. Πρ. 1205
(2)Πειραιάς 29/7/2009, Αριθ. Πρ. 1205
(3)Πειραιάς 7-9-2009, Αριθ. Πρ. 4601
http://www.aeginamusicfestival.gr/gr/program.html
(4) http://www.et.gr/view_publication/2008/14/249/text?form.submitted=True
(5) άρθρο στη Σχεδία: «Εταιρική κοινωνική Ευθύνη
Εταιρική Κοινωνική Εκμετάλλευση
(και στην Αίγινα: «δράσε και σκάσε»)»
σχεδία στ' ανοιχτά της Αίγινας (αρχείο) 